De bittere tranen van Petra von Kant

Na de fantastische toneelavond die we beleefden toen we in NTGent mochten genieten van 'de kinderen van de zon' waren de verwachtingen hoog gespannen.
Op zaterdag 22 oktober stond hier in Gent een stuk van Fasbinder op de agenda : 'De bittere tranen van Petra von Kant', met o.a. Els Dottermans en Marie Vinck in de hoofdrollen.

De avond start veelbelovend. Het gordijn schuift open en we zien een hotelkamerachtige isoleercel. Pasteltinten, maar vies. Er klinkt muziek. In die hotelkamer staan alle 7 de personages te slowdansen in rozige kostuums. We krijgen vanavond enkel vrouwen te zien, kitcherig met zwaar opgemaakte botox gezichten.

Petra von Kant is een gevierde mode-ontwerpster, arrogant, sarcastisch en zelfvoldaan. Ze manipuleert graag de mensen rondom haar, maar geraakt vaak ook verward in een web van leugens. Haar secretaresse Marlene gedraagt zich heel onderdanig, spreekt geen woord en wordt door Petra als een meid behandeld.
Op een dag wandelt de jonge Karin bij haar binnen, een lower-class meisje. Petra biedt haar een modellencariere en een onderkomen aan en wordt smoorverliefd op karin. Petra hoopt de ware liefde en het geluk te hebben gevonden, maar de relatie leidt schipbreuk en wat rest zijn veel bittere tranen…

Het stuk kreeg goede kritieken, maar ik hield er gemengde gevoelens aan over. Het beginstuk, met de slowdansende dames, duurde naar mijn aanvoelen veel te lang. Er werd op een heel zangerige, gekunstelde manier gesproken en de monologen en dialogen konden mij niet raken. Ik werd niet meegenomen in het verhaal, voelde me niet aangesproken en hield er een ontgoocheld gevoel aan over.
Misschien zat onze plaats op het balkon er wel voor iets tussen en heb ik belangrijke emoties gemist die vanop die afstand niet overkwamen. De actrices keken tijdens het spel voortdurend naar het publiek en deze interactie mistte zijn doel voor hen die te veraf zaten.                                                                       

Studenten Sint-Lukas maakten schetsen tijdens de repetities, die te bewonderen waren na de voorstelling.

Doedag muzische activiteiten

Deze morgen extra vroeg uit bed gekomen, want ik moet de trein op naar Gent om een muzische sessie te gaan volgen bij Pedic (pedagogisch didactisch centrum).
Ines Vandoorne is de 'na-scholer' van dienst, een heel bevlogen, enthousiaste, ervaren muzo deskundige.
We starten met een korte kennismaking en ik voel me eigenlijk onmiddellijk op mijn gemak tussen de andere cursisten, een groep van 11 vrouwen en 1 man.

We mogen veel activiteiten DOEN, waardoor we aan den lijve ondervinden wat 'muzisch bezig zijn' betekent.
En we krijgen ook veel ideeën om in de klas muzisch aan het werk te gaan.

Het doel van deze cursus is de vijf muzische talen in verschillende activiteiten te beleven en te ervaren wat het is om “muzisch” bezig te zijn.
Het wordt een actieve dag, we maken plezier en leren enorm veel bij.
Er gaat een muzische wereld voor me open.
Binnen 14 dagen volgt dag 2 van deze cursus. Natuurlijk zal ik dan opnieuw mijn ervaringen met jullie delen.

Mijn eerste blog ever : spannend!!!!

Geef al je impressies weer, laat je buikgevoel spreken, deel je ervaringen en gevoelens telkens je iets muzisch hebt meegemaakt. Maak je eigen blog en ga aan de slag...

Samen met een bevriend koppel hebben mijn man en ik een abonnement voor toneel.
We gaan dit jaar zeker naar een stuk of 10 voorstellingen in het NTGent.

Het eerste in de rij op 17 sept. was meteen een schot in de roos :


Kinderen van de zon, tekst van de
Russische schrijver Maxim Gorki

Kinderen van de zon, een coproductie tussen NTGent en Toneelgroep Amsterdam.

Ik was meteen van slag. Wauw!!!
Aangrijpend, ontroerend, confronterend, een spiegel voor de ziel.
Zelden werd ik zo meegesleept in een verhaal dat 3 uur duurde maar geen seconde te lang leek. Genieten en nagenieten, ook nog de dagen na de opvoering. Een echte aanrader.


Pavel Protassov is een gepassioneerd wetenschapper. Hij leeft met zijn zus Lisa en zijn echtgenote Jelena en brengt zijn dagen door met scheikundige experimenten die hem volledig in beslag nemen. Hij heeft weinig oog voor de emotionele behoeftes waarmee de twee vrouwen in zijn leven kampen. Lisa is getraumatiseerd door een gewelddadige  volksopstand in het verleden en leeft sindsdien als een kwetsbaar kasplantje. De veearts Tjepoernoi bezoekt haar dagelijks in de hoop haar ooit voor een huwelijk te kunnen strikken. Jelena voelt zich door haar echtgenoot verwaarloosd en vindt bij de schilder Wagin de aandacht die ze in haar huwelijk mist.
Kinderen van de zon is een tragikomisch portret van een groepje intellectuelen verstrikt in grote idealen en liefdesperikelen maar gaat ook over engagement en empathie. Alle personages worstelen met het in praktijk brengen van hun idealen over een betere wereld.

Het decor is een muur met talloze deuren, waardoor de personages voortdurend op en af lopen en waarachter de privévertrekken van de Protassovs schuilgaan. De muur schermt de Prottasovs af van de steeds grimmiger wordende buitenwereld. Naar mate het stuk vordert begint het ouderlijke huis barsten te vertonen en sijpelt de buitenwereld binnen in de vorm van videobeelden die op de wanden geprojecteerd worden.

De geweldige acteerprestaties van o.a. Wim Opbroeck, Jacob Derwig en Halina Reijn, het decor, de muziek en de videobeelden zorgen voor een fantastische toneelavond die eindigt met een staande ovatie waarbij de acteurs tot 5 maal toe terug op het podium worden geroepen...'Kippevel'